Blogskills

Hmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm... op de één of andere manier heb ik toch het idee dat ik niet voor bloggen in de wieg gelegd ben.

Toostei

En zo kwam de dag dat ik een klein doosje eieren en een dozijn sneetjes oud brood over had. Ik laat de kookpit warm worden en giet wat olie in mijn daverende wokpan. Ik snijd het brood in kleine stukjes en gooi er de pan mee vol als deze warm is. Even kort goed doorscheppen en eventueel nog wat olie erbij, zodat het brood alvast wat meer naar de toostzijde gaat hangen. Dan de eieren erbij, deze moeten snel allemaal achter elkaar erin, of even apart in een kom gegooid worden, zodat je het direct goed door kan scheppen met het brood. Probeer eerst het ei zoveel mogenlijk te mengen met het brood, dat dit gulzig op zal sponzen. Daarna is het de bedoeling dat je met de spatel de brokken die ontstaan uit elkaar hakt om kleine stukjes te behouden en dat je daar tegelijkertijd niet in doorslaat zodat je vergeet de boel om te scheppen om verbranding te voorkomen. Als je flink doorschept kun je het vuur best hoog zetten, maar het brood kan snel verbranden. Ik heb een wok gebruikt, hoewel een gewone pan waarschijnlijk makkelijker is. En oh! Veel oregano, zout, en misschien wat andere kruiden maken dit toch vooral met de lunch geassocieerde gerecht helemaal af. Hoeveelheden zijn trouwens niet erg belangrijk, zolang je de ei/brood-ratio maar binnen reële gegevenheden houd die de redelijkheid van je verstand naar vertrouwen erin aangeeft.

Salie

Soms dan ben je in de keuken bezig en dan herontdek je dingen, in mijn geval een curieus klein potje waar met keurige letters S-A-L-I-E op staat. Dus ik pak dat potske, maar omdat de kruiden bij ons naast het fornuis staan is het plop-dekseltje vettig en plakkerig. Om het te openen zonder te veel viezigheid pak ik het potje aan de onderkant vast en probeer met het uiteinde van mijn nagel de dekseltje open te ploppen. Wonder boven wonder gaat dit zonder enige problemen en langzaam laat ik mijn gezicht over de opening van het potje gaan. Een geur die ik niet had verwacht, maar die ook niet helemaal onbekend is stijgt op uit de nauwe opening van het potje. Mijn twijfels en bedenkingen over de passendheid van die kruid bij mijn eten slaan om in wilde enthousiasme en met veel sierlijkheid laat ik de juiste hoeveelheid salie tussen de bakkende aardappelschijfjes vallen. Dan stijgt bij mij het besef dat ik het vieze en vettige dekseltje niet dicht kan doen zonder een redelijke kracht op het dekseltje uit te oefenen om het weer dicht te laten ploppen. Ik kijk om mij heen en zet dan toch maar nochalant mijn wijsvinger op de plastic bovenkant en druk het met een klik in de originele toestand terug. Ik kan mijn mede-keukengenoten natuurlijk niet laten denken dat ik vies ben van een zo'n klein potje en dat mijn enthousiasme en de geur van het kruid al vergeten doen worden door het weerzinwekkende gevoel van het lostrekken van mijn wijsvinger van het dekseltje. Ik was snel mijn vinger en de volgende dag in de albert heijn koop ik een potje voor privégebruik dat ik in mijn kastje bewaar.

Quinoa

Vorige week was mijn tante uit Zweden op bezoek en die had iets meegenomen, genaamd Quinoa. Hetgene was een zakje met een heleboel zaadjes die je blijkbaar kon eten. Het was een beetje vreemd om water op te zetten alsof je pasta gaat koken en er dan een soort sesamzaad in gaat gooien. Het verschil met sesamzaad (hoewel ik dat nooit gekookt heb, moet ik eens proberen) is dat quinoa op een gegeven moment popt, als popcorn, alleen op een zachte manier. Het hele goedje wordt een soort smurrie, die in mijn mond nog het meeste deed denken aan gekookte courgettes, alleen dan een andere smaak. Maar samen met roerbakzooi was het heel lekker en schijnbaar ook heel voedzaam. Volgende keer ga ik het spul bakken, kijken wat er dan gebeurd. :)

Gezever

Geen zeef bij de hand maar wel handig? Gebruik een vergiet en leg hierin twee velletjes van de keukenrol (of meer, als je toch niet zo handig bent) en doe hetgene wat je wil zeven erin. Giet heeeel voorzichtig water door je geïmproviseerde zeef en zie! Wat een gezever.

Je eigen hamburgerbroodje

Pak een vegaburger uit de koelkast en bak 'm in een kleine pan. Zet dan een bordje klaar en leg er een broodje op, zet dan slaatjes en een sausje klaar (bijvoorbeeld ketchupjes) en misschien nog wat anders. Maak dan de burger af, eventueel nog met wat kruiden en leg dan alles wat je hebt klaargezet in de volgorde die jij wil op het broodje met als laatste een tweede broodje bovenop. Als je warme broodjes wil en/of kaas gebruikt is de magnetron handig en dan is je hamburgerbroodje klaar. En zie, je zal net zoveel moeite met eten en vettige handen krijgen als bij een echte hamburger. Eet smakelijk.

Brakke noedels

Ik was dus op een feestje, jeweetwel, en opeens was het ochtend en ik was zo 'n beetje brak, dat het te vermoeiend is om je om te draaien, omdat je met je hoofd op een bierblikje ligt (niet dat dat zo was hoor...). Maar goed, op een gegeven moment moet je wel overeind komen en toegeven aan het gevoel van honger in je maag. Je moet eerst op zoek gaan naar eten, broodjes versieren, mes, smeerspul voor erop. Tot... stop! Want ze hadden... instant noedels! Goddelijk, wat is er makkelijker klaar te maken dan instant noedels dat net zo voedzaam is en ook nog eens redelijk vult als je de soep erbij opdrinkt? Bij brood gaat het allemaal zo kruimelen en moet je precisiewerk uitvoeren door de chocopasta op het brood te smeren. En het is ook niet lekker warm en je kunt brood niet naar binnen slurpen. ~Wat ik dus bedoel is: Voortaan noedels voor mijn brakke ochtenden!

Eet met beetjes!

Heb je dat ooit wel eens? Dat je in de keuken staat en denkt: "Hum... moet ik vandaag echt eten?". Oftewel dat je geen honger heb als het dan zover is om het avondmaal te bereiden (Om wat voor reden dan ook, zoals een zak chips naar binnen werken, broodjes eten, veel en dikachtig drinken zoals soya-chocomel en niet erg actief te zijn op een dag). Mijn devies: Eet met beetjes!

Eet simpelweg in twee keer. Je kunt bijvoorbeeld eerst groenten met saus eten. En na een paar uurtjes, als het ondertussen alweer donker en schemerig begint te worden en de groenten als een herinnering uit je maag beginnen te vervagen, maak je de pasta en vega's met wat saus klaar. Dit mag natuurlijk ook omgekeerd, maar mijn punt is dat je de twee niet naast of met elkaar hoeft te eten zolang je genoeg saus (en/of ketchup of curry) hebt.

Wist je dat...

...broccoli niet persé gekookt hoeft te worden? Als je het kort roerbakt is het nog lekker knapperig en heel goed voor in wraps met allerlei andere dingen. Hierbij is vooral de steel knapperig, dus gooi die niet weg! Je kun de buitenkant en onderkant van de steel die er niet zo lekker uitzien wegsnijden en de binnenkant in blokjes hakken en in de pan gooien.

Curry

Ik was dus in de keuken op zoek naar lunch, of hoe-dat-dan-ook-heet als je honger hebt om half 4, en zag dat er nog rijst over was. Zo het lot geschiede lag daar een fles curry naast, alsof ze zo neergelegd waren om in combinatie gebruikt te worden. En dankzij de magnetron, ook één van mijn favoriete keukenapparaten, had het een prima tijd/smaak verhouding voor lunch. Ik zou wel aanraden om een curry met veel kruiden erin te gebruiken, of deze zelf toe te voegen als je zeker genoeg bent over je kruidenkennis.

Eerste post

Ik was dus in de keuken de koelkast aan het onderzoeken op eetbaar voedsel dat niet lang houdbaar meer was en terwijl ik een aantal van die dingen op tafel zette verlichtte ik mijn medebewoonster met de innovatieve en vers bedachte ideeën over hoe ik mijn eten zou gaan nuttigen. Ik pluk mijn geliefde wokpan van de kast en dump samen met een scheut olie alles erin wat gaar moet worden. En dan, terwijl ik mijn fijnzinnige kookkunsten voor mezelf bevestig door vakkundig in de pan te scheppen, bereikt het idee mij om mijn vindingen op het gebied van koken enzo aan een wijder publiek te wijden dan alleen mijn huisgenoten, die tot mijn spijt en verbazing steeds later gaan koken dan mij. En zo was deze blog geboren.